Simulacrum (gedichten) – Elsbet De Pauw
1. pH5
de geur van regendruppels op brandend asfalt is het oerequivalent van heet water uit een badkraan in 2006
jeugdsentiment muteert vroeg of laat in vulgariteit
maar ik heb nooit geloofd
de geur van heet water wordt gaandeweg zuurruikend stomend zweet
druipend van een stroeve rug of klam en plakkend in een koud bed
de zuurtegraad van mijn bloed
de zuurtegraad van een al te lang broeiende bacterie
anticiperend op eindeloze kermende pijn
ik heb de laatste tijd veel nette geuren geroken:
adem apotheek auto
hier ruikt het naar voortdurende slaap en de teloorgang van een lange avond
de uitputting sijpelt hitsig vanonder de deuren en
een kunstmatige kindertijd bederft
de lokroep van een god klinkt teder
2. chloroxylenol
sen·su·a·li·teit (>Fr>Lat) De pure dierlijke of lichamelijke kant van het menselijke karakter; de gevoelens en behoeften van het fysieke lichaam.
verslagen worden we wakker
onteren ons in vermenselijkte muggen
omgeven door dorre lijven en voortdurend op zoek naar naakte huid
gedwee dans ik verder op heetroze deuntjes
waan mezelf een steriele illusie
Bacchos
Bacchos
er vlekt een mens op mijn kledij
bezoedelt mijn serene huid
in aanraking en gestopte muziek sterf ik
ik wil krijsend beginnen met leven
als een roze worm uit mezelf geboren
in een dode stad
3. taverne Wendy & Didier
de kamer ruikt naar de smeer van een opgebrand kerstfeest en
vergeten kinderen
ik heb gewacht
tot het geluid terugkwam
maar alleen de helft bleef over
om 17u slikken we de dorst en de hoop weg
rochelen bier en tranen
en spuwen het uit in de oorsprong
in een brasserie drinken we de eigenzinnige dagsoep
schudden afkeurend onze hoofden
en vegen de makke levens van onze lippen
lachen dwaas naar onze medemens
een briesende vrouw kauwt brokjes weerstand tot pap
makkelijk hapbare suiker stilt elke honger
kalkgele mannen klitten samen in de afvalberg
murmelen het woord ‘juffrouwtje’
de resonans is schrijnend
een Moldavische zomerhit uit 2004 klinkt schamel op de achtergrond
de resonans is schrijnend
hoe dan ook klinkt het lege geluid van spelende kinderen op de achtergrond
reutelende ouderdom en aftands gesnuif loeren om de hoek
waar
was je de afgelopen dagen
een vrouw die ik niet ken en ik lachen naar elkaar
4. omissie
we zoeken onze lichamen tussen pulserende lappen huid
kijken naar dat wat plaats inneemt in de luwte
smeren elkaar uit
ons
ontdaan van alle franje, valse tijd en gejubel
slechts metrieke vlakte berekend in exacte wetenschap
we pellen schilfers van de wand waarop ooit ‘onoverwinbaar’ stond
zien er de vormen in van een matriarchaat
dit zwijgen
is een vacuüm
hier
valt niets nieuws meer uit te vinden
onopgemerkt maken we een cirkel rond
kijken naar hoe hij tot punt reduceert
tussen de lijnen van onze morsecode
ik
kan hem niet lezen
en hoest mezelf meermaals op
ik kroop
tussen de spleten van de houten vloer maar zelfs daar was geen mededogen meer
nu
enkel nog de leemte van een anonieme kamer
5. uw persoonlijke bonus: 0,00
er ligt een dode rat in de Kalandestraat
met drek aan mijn handen boetseer ik een nieuwe gestalte en gooi het uit het raam
het dupliceert
het dupliceert
straatstenen slorpen gisteren op
waar ik gebeurde is nu een braakland
sommige dingen blijven duren
vastberaden
snerpt het ochtendlicht door de straten
geen twijfel in de schemering
noch evolutie
revolutie
stof waait op
er loopt een duplicatieratje door de Kalandestraat
het raakt mij aan
zo’n huid had jij gewild
sluimerend branden onze steden uit
6. kettingzang
ik heb mijn lichaam binnenstebuiten gedragen om te veranderen in iets nieuws
maar het baat niet
de logge vormen van mijn organen gesorteerd
en gedaan alsof ik gladstrijkbaar was
maar het wordt er niet beter op
mezelf tot enkelvoud gemaakt om daarna tijd per tijd vast te stellen dat ik een meervoud word
gewacht
gewacht
de ontkenning nabij
en nogmaals
vang het stof op van dat wat teruggetrokken in de kamer zit
de ontkenning nabij
en nogmaals
een zwijgen opgelegd
ben in supermarkten op zoek gegaan naar vermenigvuldiging
en aftreksommen
radeloos de optelsom geloofd
ik werd tastbaar
groter, drie centimeter meer mij
en nog niet
en toch niet
en het lukt niet
in de plooien van mijn lichaam houdt iets nieuws zich schuil
raaskalt mogelijkheden
maar het lukt niet
en het wordt er niet beter op
met een krachteloze beweging begin ik de volgende herhaling
maar het werkt niet
ik doe mijn best
om op hardnekkigheid te lijken
en het helpt
hier
wonen mensen tussen de weke gronden van een geboortedorp
trekken ranke sporen door de vlakte in de hoop te mogen blijven
7. vegetatieve toestand
Er is iemand die de sterfdata aan wikipediapagina’s toevoegt
‘is’ door ‘was’ vervangt
er is iemand die besloten heeft
de dingen digitaal te doden
een man biedt stalen ledematen aan op internet
zelf uit elkaar te halen en mee te nemen
een jongetje vult reactiebalken met het woord fucker
het lijkt alsof je offline bent
wikihow geeft je
50 ways to leave your lover
in een nieuw tabblad spat je open
vingertoppen kleuren wit
dit is waar het tasten zijn gevoel verliest
niemand maakt een doelbewuste beweging
er is geen enkel moment van zelfbewustzijn
de geschiedenis werkt niet in offline modus
ogen maken geen contact
voedsel wordt in monden gestopt
annuleer dit
laten we doen alsof dit nooit gebeurde
monden slikken soms iets door
zwijgen, grimassen
something went wrong
ergens smelt het zoveelste massieve lichaamsdeel
de Colossus huilt jankt jammert
en wacht tot het signaal uitvalt
8. n acht
ik ging slapen en droomde dat de andere kinderen me uitlachten
er lekt iets scherps uit mijn mond
de lokroep van een god klinkt teder uit de stolling
Elsbet De Pauw (1998) studeert taal- en letterkunde in Gent, en geeft liever geen definitie aan de teksten die ze schrijft. Maar als het echt moet, definieert ze haar teksten als poëzie. Eigenlijk is ze helemaal niet zo’n fan van labeltjes, al ordent ze haar afspeellijsten wel op kleur. Elsbet won met haar gedichten de voorronde van Write Now! Gent.