Schrijfkonijntjes vs. goden – Aragorn Fuhrmann
Neem op een dag het besluit om schrijver te worden.
Denk er goed over na. Slechte voornemens moet je jezelf eerst grondig uit het hoofd praten, alvorens je alsnog besluit ze uit te voeren.
Word van de ene op de andere dag officieel onuitstaanbaar. Gun het jezelf. Elke schrijver maakt een fase van gezonde onuitstaanbaarheid door.
Begin te geloven in je nieuwe roeping, bij voorkeur luidkeels en bij voorkeur in gezelschap. Verpest gezelligbedoelde etentjes met eindeloze monologen over de betekenis van neuskeutels in Ulysses. Bel de volgende dag naar je vrienden om je uitgebreid te excuseren voor je wangedrag. Vertel per ongeluk opnieuw een halfuur lang over neuskeutels in Ulysses.
Ontgroei tijdig het stadium van de onuitstaanbaarheid.
Verwijs vanaf nu met mate naar Sartre, één keertje om de drie teksten volstaat. Word voortaan belezen gevonden in plaats van pedant.
Zie de ernst in van je situatie. Dit is de 21ste eeuw, konijntje. Jij, ik en alle andere jonge schrijfkonijntjes hebben concurrentie.
De vijanden heten Netflix, YouTube en Instagram. Zij hebben bazooka’s en wij vuren met bananenschillen. Er zijn twee opties. We kunnen elkaars konijnenpootjes vasthouden en schattige konijnengebedjes prevelen in de hoop te overleven. Of we kunnen literatuur zo sexy maken dat zelfs de meest verdorde millennial weer verliefd wordt op het woord.
Besef dat je een strijd aangaat die je niet kunt winnen. Besef dat je je met de goden wilt meten. Doe het toch maar. Uit liefde voor het vak en omdat de ingenieursbaantjes van tegenwoordig te weinig intellectuele uitdaging bieden.
Leef om te schrijven. Werk als een bezetene. Laat je vingertoppen dagelijks vreemdgaan met het toetsenbord. Maak je liefje stikjaloers. Schrijf een dweepziek liefdessonnet om het weer goed te maken. Schrijf een scheldtirade als hij of zij dat lekkerder vindt.
Bekamp de goden met de wapens die zij ontberen.
Laat literatuur het afdakje zijn waaronder mensen komen schuilen voor het noodweer van twitterruzies, fake news en schoonheidsidealen. Bied hun een kampvuur van vileine satire en warm hun verkleumde lijven met knetterende cultuurkritiek.
Schrijf duivels grotesk en verleidelijk vreemd. Sla toe waar de goden het zwakst zijn. Implanteer bochels bij beauty queens en laat Donald Trump ontwaken met een micropenis. Waan je de Robin Hood van de millennials, steel grootsheid van de machtigen.
Sticht al schrijvend een vrijplaats voor kritisch denken. Verzet je tegen iedereen die je vrijheid ondergraaft. Wees onafhankelijk. Verwijder je sociale media. Stem op de anarchisten. Negeer deze hele column. Laat je niet leiden door de raad van een ander.
Maar, konijntje, let op de addertjes onder het gras.
Besef bijvoorbeeld dat mijn op een na laatste zin een paradox behelst waaraan je niet meer ontsnapt. Wees niet boos. Besef dat ook Sartre de mens maar een beperkte vrijheid toeschreef.
Aragorn Fuhrmann (1995) schrijft groteske verhalen over vertederend belachelijke mensjes, iPhones en zo nu en dan een raar dier. Hij behaalde een mastertitel Nederlands aan de Universiteit Antwerpen, publiceert artikels over Hugo Claus en werkt momenteel als literatuurhistorisch onderzoeker aan het ADVN | archief voor nationale bewegingen. Aragorn won in 2019 met zijn verhaal ‘Meneer Egmond’ de voorronde tijdens Write Now! Antwerpen.
